هنر ساخت و ساز در بازی‌های ویدئویی
چرا این روزها قابلیت ساخت و ساز (Crafting System) تقریباً در تمامی بازی‌های ویدئویی وجود دارد؟
ساختن برای ایجاد حس رضایت و استقلال در بازی برای بازیکن طراحی شده‌اند، به همین دلیل است که امروزه بسیاری از بازی‌ها قسمت‌های متعددی برای استفاده از مهارت‌های مختلف مانند نجاری، آهنگری، مکانیکی و... در خود دارند. این مکانیک بازی اغلب شامل ترکیب دو یا چند قطعه با هم برای ساختن وسیله‌ای جدیدی است که به بازیکن در روند بازی کمک میکند. Crafting سطح بیشتری از انعطاف پذیری و کنترل را در بازی ایجاد می کند که بازیکن می تواند در دنیای بازی خود اعمال کند و محیط بازی را حتی به صورت بصری تغییر دهد. که اغلب این تغییرات نتایجی برای بازیکن به ارمغان می‌آورد. تغییراتی مانند قطع کردن درختان و ساختن یک مزرعه بزرگ به همراه چاه آب، برای کاشت ذرت و سپس برداشت و استفاده محصول در مهارتی دیگر.
مهارت ساخت و ساز در گذشته بیشتر در بازی‌های ویدئویی به سبک RPG نمایان شدند، جایی که بازیکنان اغلب باید روی ساختن شخصیت خود و تقویت آنها برای آنچه در پیش رو است تمرکز کنند. به عنوان مثال، کاربران مواد مختلفی در ماجراجویی‌های خود برای ساختن زره، سلاح، جواهرات و ... جمع‌آوری میکنند و با استفاده از مهارت‌های خود، وسیله مورد نظر برای قوی‌تر شدن در بازی میسازند. هرچه بازیکنان بیشتر به ساختن وسایل میپردازند، سطوح مهارت (Crafting Skill) آنها بالاتر می‌رود و می‌توانند ابزار قدرتمندتری بسازند.
جذابیت اولیه سیستم‌های ساخت، ایده ترکیب و تجزیه است. ترکیب اشیاء مختلف و ایجاد یک قطعه جدید برای همه در سطح عمیق و شخصی جذاب است زیرا باعث ایجاد حس موفقیت می شود و همچنین تجزیه مواد اولیه برای به دست آوردن منابع، حس کاوشگری در بازیکن را تقویت میکند. به عنوان مثال ذوب کردن اجسام فلزی کهنه در بازی، برای به دست آوردن آلیاژ مناسب ساخت یک شمشیر جدید.
هنگامی که یک بازیکن از طریق مهارت های خود چیزی مفید ایجاد می کند تا بتواند بر مانعی که در بازی برای او تعیبه شده است غلبه کند، سطحی از هیجان، حس پیروزی و موفقیت علاوه‌بر ماموریت اصلی بازی در او ایجاد میشود. در بازی‌های به سبک بقا (Survival) برای پیروزی، بازیکن نیازمند استفاده از این مهارت‌ها و تجربیات ساخت و ساز است و ادامه بازی بدون این عوامل امکانپذیر نیست. اگر یک بازیکن از منابع خود (غذا، آب، دارو و ...) به صورت عاقلانه و با برنامه‌ریزی استفاده کند، می تواند شانس بقای خود در بازی را افزایش دهد و در صورت اشتباهات مکرر و یا استفاده بی‌رویه از منابع، بی‌شک در بازی با شکست مواجه میشود. بازیکنن همچنین باید برای سفرهای خود داخل بازی نیز برنامه‌ریزی کند. به عنوان مثال همیشه آب نوشیدنی که قبلا در ظرفی جوشانده و غذای پخته شده با خود به همراه داشته باشد.
همچنین میتوان گفت که، روند ساخت و ساز در بازی‌ها از این واقعیت ساده ناشی میشود که یک مکانیک موفق و در عین حال هوشمندانه است که علاوه‌بر سرگرمی نیازمند برنامه‌ریزی و استفاده از خلاقیت بازیکن است. بازی Minecraft شاید اولین عنوان مهمی باشد که نشان می دهد ساخت ساز، با اجرای صحیح، چقدر می تواند نه تنها موفق بلکه در جنبه‌های آموزشی نیز مناسب باشد.
در برخی بازی‌های ساخت و سازی، این مهارت باید به گونه‌ای حرفه‌ای تر به کار گرفته شود، به عنوان مثال چگونگی قرارگیری دیوارها، استفاده از منابع انرژی برای راه‌اندازی ساختمان‌ها، ایجاد موانع دفاعی در برار حمله دشمنان، ایجاد سیستم‌های آبیاری خودکار و بسیاری موارد دیگر که تجربه بازی را به یک سرگرمی مفید برای بازیکنان تبدیل میکند.
Crafting در بازی به گونه‌ای طراحی شده است که بازیکنان در تصمیمات خود احساس اطمینان کنند و سطحی از کنترل و خودمختاری را در فضای بازی فراهم کند. این تعاملات و کنترل یک سطح کاملاً جدید از استراتژی را به بازیکن معرفی می کنند و هنگامی که بازیکن به سطوح بالای ساخت و ساز رسیده و شهری بزرگ برای خود ساخته است، شروع به مدیریت و تامین منابع کافی برای شهر خود میکند که این امر عملکرد چند وظیفه‌ای (MultiTasking) و مهارت برنامه‌ریزی در شخص را تقویت میکند.
