خطرات سلامتی ناشی از استفاده از هدست های واقعیت مجازی (VR)
فناوری واقعیت مجازی (VR) و واقعیت افزوده (AR) هر لحظه در حال پیشرفت هستند. آنها به طور بالقوه می توانند با تغییر نحوه یادگیری، کار، بازی و سرگرمی افراد، حوزه دانش انسان را گسترش دهند. امروزه هدستهای (HeadSet) واقعیت مجازی و واقعیت افزوده با فناوری بالا در همه جا ظاهر میشوند، از هدستهای گرانقیمت سامسونگ، گوگل و فیسبوک گرفته تا هدستهای مقوایی عمومی که میتوان حتی در کنار گوشیهای موبایل استفاده نمود.
هنگامی که افراد در یک محیط کاملاً مجازی غوطه ور می شوند، خطراتی آنان را تهدید میکند که برروی سلامت جسمی و روحی آنها تأثیر می گذارد. در ادامه برخی از این خطرات مورد بررسی قرار میگرند:
اضطراب
ماهیت فراگیر واقعیت مجازی و واقعیت افزوده می تواند پس از استفاده بیش از چند دقیقه، استرس یا اضطراب را القا کند. نسبت به اینکه چه تصاویری را می بینند، واقعیت مجازی می تواند امواجی از احساسات را بیشتر از تماشای عکس ها یا تماشای فیلم ایجاد کند. به عنوان مثال، فیلم واقعیت مجازی از جنگ فیلم و یا یک بازی، می تواند بیننده را دچار ترس، استرس و شوک کند. غلبه بر این اضطراب ممکن است کمی طول بکشد زیرا بینندگان همه چیز را طوری تجربه می کنند که انگار در صحنه حضور دارند.
حالت تهوع
برخی از افرادی که از هدست های VR استفاده می کنند از سرگیجه و حالت تهوع شکایت دارند. حرکات شبیهسازی شده واقعی آن میتواند بر درک فرد از زمان و مکان تأثیر گذاشته و باعث ایجاد خستگی، حالت تهوع یا حالت گیجی شود.
در واقع، یک مطالعه مرکز نوروفیزیک UCLA Keck عوارض جانبی منفی VR را در بین موشهای آزمایشگاهی بررسی و اثراتی از «بیماری سایبری» (CyberSickness) و الگوهای غیر طبیعی فعالیت در مغز موش را مشاهده کردند. دانشمندان همچنین خاطرنشان کردند که 60 درصد از نورونهای موشها به سادگی در محیطهای واقعیت مجازی خاموش میشوند.
توصیه می شود که کاربران برای جلوگیری از حالت تهوع، در زمان استفاده از واقعیت مجازی، به صورت مکرر و زمانبندی شده، استراحت کنند.
خستگی چشم
هدستهای VR می توانند باعث خستگی شدید چشم در بین کاربران شوند. کابران چشمان خود را تحت فشار قرار می دهند تا روی صفحه نمایش پیکسلی که از یک عنصر نوری استفاده میکند، تمرکز کنند. هدستها معمولاً مشکلات اپتیکی دستگاههای نزدیک به چشم را برطرف نمیکنند و پس از چند دقیقه به سرعت اذیتکننده میشوند.
طراحان هدست باید راهی برای حفظ میدان دید بزرگ (FoV) برای کاربران بیابند. انسان ها معمولاً دارای میدان دید 200 درجه هستند که شامل 140 درجه دید دوچشمی برای درک عمق و 60 درجه برای دید محیطی است. هدستها امروزه بر روی 35 درجه میدان دید (FoV) قرار دارند. افزایش این میدان دید به 60 درجه FoV یا بیشتر می تواند باعث شود کاربران احساس کنند کاملاً در محتوای نمایش داده شده غوطهور هستند.
قرار گرفتن در معرض تشعشع
حالت پوشیدنی هدست های VR به طور بالقوه کاربر را در معرض تشعشعات فرکانس الکترومغناطیسی مضر قرار می دهد. این دستگاه ها از اتصالات بی سیم مانند بلوتوث یا وای فای برای اتصال به گوشی هوشمند یا رایانه شما استفاده می کنند. و مجهز به حسگرهای هوشمندی هستند که به شما امکان می دهد در تجربه واقعیت مجازی غرق شوید. همچنین برخی از هدستهای واقعیت مجازی از گوشی های هوشمند استفاده می کنند که تشعشعات ساطع می کنند. مطالعات متعدد قبلاً نشان داده اند که چگونه تشعشعات تلفن همراه می تواند بر سیستم تولید مثل انسان تأثیر بگذارد، خواب را مختل کند یا باعث نوسانات خلقی شود. اکنون، هدستهای واقعیت مجازی با تلفنهای همراه کار میکنند و میتوانند بهصورت بیسیم به وایفای متصل شوند. این امر موجب ایجاد تشعشعات بیشتر و بروز خطرات طولانی مدت برای سلامتی کاربران است.
محققان برنامه ملی سم شناسی (یک گروه بین سازمانی فدرال تحت مؤسسه ملی بهداشت) آزمایشاتی را روی موش ها انجام دادند که نشان میدهد چگونه افراد در معرض تشعشعات الکترومغناطیسی می توانند بیشتر مستعد ابتلا به سرطان باشند.
در مطالعه دیگری، سازمان بهداشت جهانی (WHO) از تلفنهای همراه به عنوان دستگاهی "احتمالا سرطان زا" یاد می کند. این مطالعه همچنین نشان میدهد که افزایش نزدیکی به اینگونه دستگاهها (مانند گوشی همراه) سطح قرار گرفتن در معرض تابش امواج مضر را افزایش میدهد. این یافته حقایق در مورد دستگاهای پوشیدنی (مانند VR) که دائماً در نزدیکی مغز و چشمها قرار میگیرند را نگرانکنندهتر میکند.
به طور خلاصه
اگر اولین باری است که از واقعیت مجازی استفاده می کنید، بهتر است کمی وقت بگذارید و کتابچه راهنمای ایمنی ارائه شده را بخوانید و قبل از استفاده، از خطرات سلامتی VR آگاه باشید تا بتوانید میزان این خطرات را به حداقل برسانید.
منابع:
https://www.scientificamerican.com